Dirk-jan Davids
Urbanisatie in de polder. Een fascinerend fenomeen, wat al sinds eind 18e eeuw bestaat en waarvan het einde nog niet in zicht is.
Verstedelijking betekent ook dat de wereld om ons heen verandert.
In zijn werk reageert Dirk-jan Davids (1965) op die wereld (de buitenruimte of de openbare ruimte in de stad) om hem heen waarin herhaling en standaardisering de norm zijn.
De wereld opgedeeld in vierkanten is hoe Dirk-jan Davids naar onze omgeving kijkt.
Een omgeving die sterk aan het veranderen is en waarbij steden steeds groter en voller worden en tegen elkaar groeien. Is er nog wel plek voor iedereen? , hoe gaat dat eruit zien?, hoe behouden we onze privacy?, dat zijn veelal de thema’s die terug te vinden zijn in zijn beelden.
Het zijn visies op wat de stad volgens hem nodig heeft of wat zou kunnen gebeuren als de stad blijft doorgroeien. Het is fictie met realiteit waarbij hij wil aanzetten tot nadenken over de leefomgeving in de toekomst.
Dirk-jan Davids maakt gebruik van eenvoudige vormen om de beelden te construeren en werkt veelal in lagen en brengt fysieke ruimtes aan tussen de verschillende onderdelen, waardoor er een nieuwe dimensie ontstaat.